Afscheid vanuit Thailand.......

Ja ja…….nog 2 weekjes en dan zijn we alweer terug in Nederland. Brrr….daar moeten we nog maar even niet aan denken want we hoorden al verhalen over kou en autoruiten krabben. Nou daar houden we ons nog maar even niet mee bezig. Maar omdat het nog maar zo kort is, zal dit onze laatste blog zijn. Dus geniet vooral nog even van onze laatste ervaringen.

Na het fantastische Laos zijn we naar Chiang Mai in Thailand gevlogen. We hadden van te voren al een guesthouse geboekt. Dit was ons eerste foutje van de reis m.b.t. accommodatie hahah. Bleek dat we een gedeelte badkamer hadden en de kamer had wel iets weg van een….tja hoe zullen we het noemen…..een open huis. Er hingen een paar stukjes stof voor de ramen maar daar is ook alles mee gezegd. Maar goed, er stond in ieder geval een bed J. Eerste dagje eigenlijk niet meer zoveel gedaan. De volgende dag zijn we eigenlijk de hele dag op pad geweest om eventueel een nieuwe lens voor de camera te kopen (aangezien de huidige lens kapot is… L). Op het fietsje door de stad gegaan. We moesten zelfs over een soort snelweg fietsen aangezien ze hier geen fietspaden kennen hahah. Een bijzondere ervaring. En na al die moeite toch maar besloten om geen nieuwe lens te kopen haha. We hebben wel voor 4 dagen een auto geregeld. We wilden zelf de boel eens gaan verkennen.

Nou daar gingen we dan…..Lies achter het stuur…..in een automaat (nog nooit in gereden), stuur aan de rechterkant en ook nog eens op de linkerkant van de weg. Het was even wennen maar het ging eigenlijk prima. Voor de eerste dag stond er een rit gepland naar Pai. Onderweg gestopt bij een mooie waterval en warme bronnen/ geizers. Bij die waterval was wel mooi. We hadden de auto bij een restaurantje geparkeerd en er stond op het bord dat het nog 2 km was. Dus wij dachten: dat kunnen we prima lopen. Nou……..dat was niet prima. Het pad was zo stijl, dat de kramp spontaan in je kuiten sprong. We waren niet heel ver meer van onze eindbestemming maar er stopte een busje met een Australische familie. Die vroegen of we een lift wilden. Hahahah dat hebben we maar niet geweigerd.

Toen we niet meer zo heel ver van Pai verwijderd waren, begon er een lampje te branden in de auto: Hold. Hmmm…..wat betekent dat nou weer?! Daar krijg je het dan toch wel een beetje warm van. Nou waarschijnlijk was de auto ook een beetje warm. Zodra het mogelijk was hebben we de auto aan de kant gezet en maar even de voorkap open gezet. We wisten anders ook niet wat het kon zijn. Na een kwartiertje de auto weer aangezet en toen was het lampje uit. Snel naar Pai gereden en daar een accommodatie gezocht. Een fantastische bungalow gevonden midden in de bergen. Beter kon niet! Het was een pittig ritje door de bergen met veel bochten e.d. maar met een fantastisch uitzicht!

Dag 2 met de auto was ook weer een pittige rit maar whauww….wat is het hier mooi! Onderweg nog een vreselijk ongeluk gezien (scooterrijder werd frontaal geraakt en lag voor half dood in de berm). Echt zo bizar, wij dachten alleen maar….moet je geen ambulance bellen? Of die vent naar het ziekenhuis brengen? Niemand deed wat. Wij werden ook compleet genegeerd dus we zijn maar weer weg gegaan. Tussen de middag bij een wegrestaurantje gegeten waar volgens ons niet echt veel toeristen komen. Die mensen waren helemaal blij dat we er waren haha. Ook vandaag een mooie waterval gezien en een poging gewaagd om een oud paleis van de koning te bezoeken. Maar waar de bordjes en mensen ons ook naartoe wezen….dat paleis konden we mooi niet vinden. Tja dan houdt het op. Onze eindbestemming van de dag was Mae Hong Son. Ook dit was een heel leuk plaatsje. Het was einde van de middag en we zagen een tempel op de berg liggen. Lonely Planet bekeken en dat moest een mooi plekje zijn. Je kon er over een bochtig weggetje met de auto komen of de trappen beklimmen. We kozen voor de sportieve optie en zijn te voet gegaan. Boven stonden de zuurstofflessen gelukkig voor ons klaar :p. Maarrrrr….het was wel de moeite waard! Aan de ene kant uitzicht over het stadje en aan de andere kant over de bergen. En we konden gelijk van een schitterende zonsondergang genieten.

Dag 3 was een dag van alleen maar rijden. Vanuit Mae Hong Son zijn we eerst nog naar de longneck village gegaan. Hier lopen vrouwen met allemaal ringen om hun nek waardoor ze opgerekt worden. Belachelijk veel entree betaald en het was echt ontzettend toeristisch. Maar goed, we hebben het wel gezien J. Einde van de middag waren we in de buurt van onze eindbestemming. Maar we waren het zo zat, dat we in het eerste beste resort neergeploft zijn. Ook dit was weer een top plekje met uitzicht over de bergen.

Toen we de volgende ochtend wakker werden, was het helemaal mistig. Hmmm…en we zouden de hoogste berg op gaan maar daar kan je weinig zien met zulk weer. Na 1,5 uur gewacht te hebben, trok het helemaal open. We zijn toen de Doi Inthanon opgereden, de hoogste berg van het land. We zijn gestopt bij de 2 Wat’s die op de berg liggen (soort tempels). Eerst lag het nog helemaal in de mist maar ook dit trok weg. Toen kwam langzaam een heel mooi uitzicht tevoorschijn. Eigenlijk zouden we nog het national park in gaan maar daar hadden we toch niet meer zo’n zin in. We hebben een tijdje bij een rivier gezeten en even van het heerlijke weer genoten. Einde van de dag zijn we terug gegaan naar Chiang Mai. Gelukkig hadden we al een guesthouse vastgelegd voor de komende dagen in Chiang Mai.

De volgende dag stond er een kookcursus gepland. We hadden gekozen voor een kookcursus buiten de stad (Thai Farm Cooking). Dat was echt ontzettend leuk en vooral ook erg lekker. We kwamen er wel achter dat ze hier voor ongeveer ieder gerecht suiker gebruiken. Denk je dat je gezond zit te doen als je kip met groente en cashewnoten zit te eten. Nou niet dus….

Toen was het toch ook wel eens tijd om de stad Chiang Mai eens te gaan verkennen. Op een fietsje hebben we de belangrijkste tempels bezocht. Na deze bezoeken was de limiet wel bereikt van het bekijken van tempels. Tijdens onze stadstour raakten we tot 3 keer toe aan de praat met een Thai(se) en die waren echt in ons geinteresseerd (niet zoals in Vietnam dat ze uiteindelijk na 10 minuten een toverdoos opentrekken om iets aan je te verkopen). Ook kwamen ze met allemaal goede tips. De mensen zijn hier echt oprecht en lief! Na het culturele aspect van de stad, zijn we ook maar eens op ontdekking gegaan naar de shop mogelijkheden. Nou die zijn er genoeg. We hebben de rest van de middag doorgebracht in een shopping mall en we kunnen zeggen…..dat wordt krapjes in de tas.

Tja en toen was het wel even tijd om weer een beetje te relaxen. We hebben heerlijk 2 dagen bij het zwembad van het Shangri La hotel gelegen. Dat was genieten!

9 november was de grote avond: Loy Krathong. Een belangrijk feest die in Chiang Mai groots wordt aangepakt. We waren ’s avonds met een gezellig groepje (o.a. de eigenaren van het guesthouse…een Nederlander met een Thaise vrouw). Eerst een lekker borreltje gedronken en toen naar de rivier gegaan. Daar hebben we 2 Krathongs (soort bloemstukjes) te water laten gaan met het volgende er in: een plukje haar, een nagel, 3 munten en een wens briefje (alles van ons beiden). Als de bloemstukjes bij elkaar blijven, betekent dit dat je een gelukkig huwelijk/leven samen zult hebben. Nou binnen een paar seconden was van 1 van de stukjes het kaarsje al uit en ze lieten elkaar snel in de steek. Als we daar op moeten vertrouwen dan kunnen we maar beter niet gaan trouwen hahaha. Toen voor de zekerheid nog een lamion opgelaten met een wens. Dan moet het toch goedkomen….;)

Het was een ontzettend gaaf feest met een hoop vuurwerk en gezelligheid. Erg leuk dat we dit konden meemaken!

En toen was het zo ver….we gingen terug naar ons heerlijke plekje in Pai. Eerst een ellendige busrit er naartoe waar we kotsmisselijk van werden maar de eindbestemming maakte alles goed! We hebben 5 dagen vooral heel weinig gedaan. We hadden een scootertje gehuurd zodat we lekker iedere dag naar het stadje konden rijden maar verder voornamelijk gerelaxed bij het zwembad. Ik (Lies) heb een 3 daagse Thaise massage cursus gedaan (3 ochtenden). Was erg leuk maar wel ontzettend moeilijk. Nu thuis veel gaan oefenen en wie weet wordt het ooit nog eens wat.

We zijn nu net weer terug in Chiang Mai. Morgenavond vliegen we naar Phuket en dan nemen we de dag er na de bus naar Krabi. Daar blijven we dan tot onze reis er op zit. Voordat we afscheid gaan nemen via de blog, willen we nog even een paar ‘wist u datjes’ met jullie delen:

Wist u dat:

- Jeroen in Laos voor het eerst in zijn leven hond heeft gegeten? Hij wilde het eerst niet maar heeft het toen toch geprobeerd. Het was zo pittig gekruid dat hij vooral weinig van de hond proefde en vooral heel erg in de fik stond. Toen we het er later (na het eten) over hadden, werd de gedachte hem te veel dat hij het echt gegeten had. Hij moest er zijn koppie even voor boven het potje houden.

- Thaise mensen echt ontzettend vriendelijk zijn?

- Ze in Azië dik zijn op het bleken van de huid? Ze verkopen dan ook voornamelijk alleen maar zonenbrand met bleekmiddel er in. Leuk...kom je thuis, ben je nog witter dan toen je heen ging.

- Er in Thailand een hoop lady-boys zijn? In de krant staat zelfs een pagina grote advertentie voor een geslachtsverandering. Alsof je het iets is wat je even bij de supermarkt koopt....

- Er nog meer wist u datjes waren maar we ze vergeten zijn???

- Er

Nou, dan zit het er nu echt op. Dit is ons allerlaatste berichtje op de blog. Over 2 weken kunnen jullie het allemaal live van ons horen. We hebben echt een top reis gehad en ontzettend veel moois gezien en meegemaakt en ook hele leuke mensen ontmoet! We hopen dat jullie ook een beetje mee hebben kunnen genieten via onze verhalen en foto’s. Tot over 2 weekjes!

Liefs Jeroen en Lisette

Laos

Hola!

Na onze souvenir ervaring in Sapa, was de 2^e dag een stuk beter! Een gave hike van 12 km waarbij we een mooie omgeving hebben gezien! We moesten soms hele steile hellingen af. Die lokale vrouwen liepen zo naar beneden…..het leken wel een stel berggeiten. Wat trouwens bizar is om te zien is dat hier vaak kinderen van een jaar of 5/6 met hun broertje of zusje op de rug lopen (in een soort draagzak). Terug naar het hotel hebben we een klein foutje begaan. We zaten in een busje samen met Jordy en Sarah (NL stel die we ontmoet hadden) en we moesten aan de kant staan omdat er een soort stoet van mensen aan kwam. Ik vroeg aan de chauffeur wat het was maar die kon waarschijnlijk geen Engels want hij zei niks. De voorste mensen van de stoet gooide iets op de grond en daar achter volgde (wat wij dachtten) een soort offer ofzo. Sarah vroeg aan Jeroen of hij er een foto van wilde maken dus hij maakte precies een foto toen ze voorbij kwamen. Oepsss……het was een rouwstoet en Jeroen had zojuist een foto gemaakt van de kist. Snel het raampje dicht en de andere kant opgekeken hahah.

De treinreis terug naar Hanoi viel gelukkig alles mee. We hebben heerlijk geslapen! Na weer een dagje Hanoi zijn we met de bus naar Ninh Binh gegaan. Een stoffige stadje door alle steengroeves. We hadden daar een hotel geboekt voor 2 nachten. De mensen van het hotel waren echt SUPER vriendelijk. Ze deden onwijs hun best om zich verstaanbaar te maken want de meeste spraken niet zo goed Engels. Toen we de straat op gingen, realiseerden we ons dat hier nog niet zo vaak toeristen komen. We werden door iedereen nagestaard of aangeraakt. In dit plaatsje zijn nog de pure Vietnamezen te vinden…..heel erg vriendelijk! De eerste dag niet zoveel meer gedaan. De dag erna een scooter gehuurd en zelf op pad gegaan. 60 km verderop was een National Park en het leek ons wel leuk om daar naartoe te gaan. Na 10 keer onderweg vragen of we op de goede weg zaten (om te voorkomen dat we totaal de verkeerde kant op zouden rijden), hebben we het in 1 keer gevondenJ. In het National Park bevond zich ook een opvanghuis voor apen en schildpadden. Daar hebben we eerst een kijkje genomen. Erg leuk! Daarna een stuk door het park gereden en toen een wandeling gedaan naar de 1000 jaar oude boom. Een super mooie omgeving!

De volgende dag weer een scooter gehuurd en naar Tam Coc gegaan: het 2^e Halong Bay maar dan tussen de rijstvelden. Met een bootje zijn we tussen de rotsen gevaren. Ook dit was erg mooi! De vrouw roeide de boot met haar benen. Heel slim! Op de terugweg ging er natuurlijk weer een toverdoos open met allemaal zelfgemaakte spullen om te verkopen. Na Tam Coc wilde we nog een tempel bezoeken maar die konden we niet vinden. Tja…..helaas, er zullen er vast nog meer volgen tijdens onze reis J. Toen de bus genomen terug naar Hanoi. De busrit was prima, op een vieze neuspeuteraar en roggelaar na. Goed, toen kwamen we aan bij de bushalte in Hanoi. Geen flauw idee waar het lag, dus ook niet hoe lang het zou zijn naar het centrum. Er kwamen tientallen motorbike mannetjes op ons af als vliegen op een berg stront….echt onvoorstelbaar. Uiteindelijk met z’n 2en achter op een motorbike naar het hotel gegaan.

En toen was het tijd voor onze volgende bestemming: Laos! Toen we het vlietuig van Laos Airlines zagen, vroegen we ons even af of we levend zouden aankomen aangezien het een vliegtuig met propellors was. Een klein kruisje geslagen en het is goedgekomen….we zijn goed aangekomen in Vientiane. Aangekomen in de stad, op zoek naar een beetje betaalbaar hostel. Uiteindelijk een goedkoop hok gevonden met een loeiende ventilator….helemaal top hahah. Gelukkig was het maar voor 2 nachten. ’s Avonds een drankje gedaan met een Engels/Iers stel. Jeetje die zuipen bier als limonade zeg….niet normaal! Op een gegeven moment herinnerde ik me iets over dat de hostels e.d. rond 11 uur of 12 uur ’s avonds dichtgaan en dat je dan niet meer naar binnen kan. Wij kwamen om 23.25 bij ons hostel aan en hadden echt geluk. De deur zat al op slot en het laatste licht ging net uit hahah. Oeps…..

We hadden 1 dagje in Vientiane en dat was voldoende. We hebben een scooter gehuurd en zijn lekker zelf gaan touren. Eerst naar het buddha park gegaan. De weg er naartoe bezorgde ons een paar flinke stoflongen en een paar wandelende nieren maar het was zeker de moeite waard! Daarna naar de Patuxai gegaan (replica van de Arc de Triomf) en naar Pha that Luang (een mooi kitchy gouden nationaal monument). Het was zo warm dat we de rest van de middag heerlijk hebben doorgebracht bij het openluchtzwembad in de stad.

De volgende dag met bus naar Vang Vieng gegaan. De omgeving van Vang Vieng is werkelijk fantastisch alleen alle zuipende jongeren die er rond lopen zijn iets minder. Die middag lekker een beetje gechilled en de zonsondergang gekeken vanaf het terrasje van een top tent: Other side!! Super vriendelijke mensen en heerlijk eten! Je kan hier trouwens in veel restaurantjes de hele dag Friends kijken…..daar is Jeroen gek op! We zijn niet gaan tuben maar hebben lekker een scootertje gehuurd en zijn de bergen in gegaan. Whauuwww……het is hier echt zooooo mooi! We zijn naar de Kaeng Yui waterval geweest. Eerst lekker gezwommen in een kleine waterval en daarna onder de grote waterval gestaan. Echt super gaaf.

Tja en toen stond er weer een busrit op de planning. Hmmm….daar zijn wij toch niet echt voor gemaakt. Nu was het een rit naar Luang Prabang. Een rit van 250 km, ruim 6 uur durend, door de bergen met een hoop bochten, slechte stukken wegdek en schitterende ravijnen. Gelukkig zat er een ontzettend leuk NL stel (Peter en Tanya) bij ons in de bus waar we de hele tijd mee hebben zitten kletsen. Dat maakte de busrit een stuk beter. Aangekomen in Luang Prabang zijn met hun ook op zoek gegaan naar een hotelletje en we hebben een hele leuke gevonden. TOP! ’s Avonds met elkaar een hapje gegeten en een lekkere borrel gedaan.

Goed, het hotel is dus top alleen kwamen we er ’s ochtends achter dat we tegen een bouwput aanzitten. Ok: een bouwput achter ons en dan ook nog eens een kukelende haan en een paar blaffende honden. Dit betekent dus: oordopjes tegen je hersens aandrukken zodat je het ’s ochtends niet hoort. Ons eerste dagje in Luang Prabang een fiets gehuurd en de stad bekeken. Een super leuke stad met allemaal mooie Franse gebouwen en heeeel veeeel tempels J. De tempel moeheid begint wel een beetje toe te slaan.

We vroegen ons toch al iedere keer af wat de vrouwen hier bij elkaar zitten te doen. Het lijkt net alsof ze bij elkaar vlooien uit de haren zitten te pulleken. Het zijn de grijze haren die ze er uit trekken. Misschien kan ik ook ff een keer bij ze langs gaan.

De volgende dag een goede daad verricht! Er zit hier een organsatie genaamd Big Brother Mouse. Deze organisatie heeft als doel het analfabetisme terug te dringen en de Engelse taal te stimuleren. Iedere ochtend van 9.00-11.00 komen jonge volwassen jongens daar naartoe om hun Engels te oefenen en daar kan je als toerist helpen door met deze jongens te gaan praten (oefenen). Vanochtend zijn we dat dus gaan doen. Echt ontzettend leuk om te doen! Jeroen kan zo leraar worden. Hij toverde van alles uit de kast om die jongen bepaalde dingen uit te leggen die hij niet begreep.
’s Middags samen met Peter en Tanya een scooter gehuurd en naar de Ti Kuang Si waterval geweest. Dat was ook alweer zo mooi! Schitterend blauw en heerlijk om in te zwemmen. Met een touw als Tarzan het water in gesprongen en van de waterval afgesprongen! Helemaal leuk. Op de terugweg moesten we een behoorlijk steile helling op met een hele scherpe bocht. Onze scooter had niet echt veel vermogen en we reden denk ongeveer met 5 km per uur naar boven. Dat ging niet helemaal goed. We donderde met scooter en al in een soort greppel langs de weg hahaha. We hebben ons kapot gelachen….we mankeerden verder niks. Peter en Tanya zagen alleen een been in de lucht vliegen dus die kwamen snel kijken of alles goed was. Daarna gelijk doorgereden naar Utopia (een gezellig restaurant/ bar). Daar heerlijk zitten borrelen, eten en pim pam petten. We hebben ons echt kapot gelachen.

We waren continu in de veronderstelling dat we maandag zouden vliegen naar Thailand. Zat ik zondagochtend op de laptop te kijken en zag de datum staan: 30-10. Hmmm…maar we vliegen op 1 november. Dat betekent dat we dinsdag pas vertrekken J. Heerlijk nog een dagje extra in Laos!
Jeroen moest trouwens de scooter terugbrengen…..zagen ze een schade. Huhh…..wat raar….weten we niks van. Jaja…toch gewoon betalen hoor hahah. Gelukkig was het maar 60.000 kip (8 dollar).
Vandaag zijn we met de boot met Peter en Tanya naar Pak Ou gegaan. Een ruim 1,5 durende rit over de Mekong naar de buddha grotten. Tja….en toen kwamen we daar aan…..bij de buddha grotten….Wat een grap. Het stelde echt helemaal niks voor. Zonde van onze tijd en geld hahah.

JJ: Utopia was een super tip en restaurant Coconut Garden ook maar Pak Ou? Hebben jullie een andere Pak Ou gezien dan wij??:) hahaha.

Na onze fantastische ervaring in de buddha grotten hebben we lekker zitten bieren bij het hotel. De jongen van het hotel kwam er ook gezellig bij zitten. Hij dronk een gezellig biertje mee. Dat is nog eens een top baan! Bier drinken en bij de receptie van het hotel werken…..aan het einde van de avond was hij redelijk lam. ’s Avonds heerlijk gegeten en onze traditie van Pim Pam Pet voorgezet. De rest van de straat heeft denk ik heerlijk meegenoten van onze lol.

Nou en morgen....ja echt morgen.....vliegen we naar Thailand. We starten in het noorden en moeten dan even aankijken of we naar Bangkok kunnen gaan (vanwege alle overstromingen). Zo niet, dan bedenken we een noodplannetje.

Tot snel!

Liefs Jeroen en Lisette

Noord-Vietnam

Lieve allemaal,

Na een super verblijf in Hoi An, zijn we met de trein vertrokken naar Hue. Tijdens de reis kwam het met bakken uit de lucht maar ondanks dat was het een schitterende rit (langs de kust met veel groen en watervallen). Wat dat betreft hebben we tot nu toe echt zo ontzettend veel geluk met het weer. Het regent steeds wanneer we moeten reizen en gelukkig niet tijdens het bezoeken van de steden. We kwamen ‘s avonds aan in Hue en we stonden voor het hotel tot aan onze enkels in het water. Een uur later was alles weer verdwenen…..heel bizar. De volgende dag een tour gedaan met de boot door Hue. Een paar tempels, pagoda en tombes bezocht. Het was mooi, maar niet het hoogtepunt van de reis. De volgende dag zijn we met Vietnam Airlines naar Hanoi gevlogen. Whowww….een Aziatische maatschappij maar met heel veel beenruimte. Daar kunnen andere maatschappijen nog wat van leren ;).

Goed, aangekomen in Hanoi……….Wat een vreselijke stad! Warm, smog en zo mogelijk nog meer scooters dan in Ho Chi Minh City. We hebben de belangrijkste dingen wel bekeken in de stad en hebben toen DE tour geboekt naar Ha Long Bay. Er zat weer een tropische depressie aan te komen dus we dachten….beter nu gaan nu het nog mooi weer is! En daar hebben we goed aan gedaan want het was werkelijk fantastisch! We hebben 2 nachten op de boot geslapen. De boot was top en de groep van de 1^e dag was ook super! We hebben erg veel lol gehad met karaoke. Aan het begin van de avond zei iedereen dat ze niet zouden gaan zingen maar aan het einde van de avond stond iedereen door die microfoon te schreeuwen en te hossen. De volgende ochtend hadden we een soort privé tour want wij waren met Bill (een heel gezellige Amerikaan) de enige die 2 nachten bleven. We zijn met een kleine boot vertrokken en toen overgestapt in de kayak. Een goede work-out en waanzinnig mooie dingen gezien. We moesten door een hele lange donkere grot waar je geen hand voor ogen zag (duurde ongeveer 15 min). We scheten zeven kleuren en bijna een echtelijke ruzie. We waren zo goed in het roeien dat we vaker de rotswanden hebben geraakt dan dat we rechtdoor gingen. Maar goed, zonder kleerscheuren aan de andere kant gekomen en dat was zeker de moeite waard. We kwamen uit op een soort meer, omringd door rotsen en we waren helemaal alleen. Dat gaf wel een heel bijzonder gevoel. Daarna nog een paar andere grotten bezocht en heerlijk 2 uur liggen dobberen op een reddingsvest in de zee. De groep die deze 2^e dag bij ons de boot zat, was absoluut niet zo gezellig t.o.v. de 1^e groep. Bill probeerde ze ’s avonds nog warm te krijgen voor karaoke maar het mocht niet baten. We hebben met z’n 3en wel echt ontzettend veel lol gehad.

De volgende dag zat Ha Long Bay er weer op en zijn we terug gegaan naar Hanoi. We hadden met Bill afgesproken om ’s avonds met z’n 3en nog een hapje te gaan eten. Dat was weer reuze gezellig. We hebben ons die avond kostelijk vermaakt met een paar nep 100 dollar biljetten die Jeroen in Cambodja had gekocht. We zaten op een soort balkonnetje te eten en Bill gooide een biljet naar beneden. Eerst kwam een zeer eerlijke Vietnamees het briefje terugbrengen. Daarna gooide hij er nog 1 en die jongen die hem oppakte dacht echt dat hij de loterij had gewonnen. Hij liet het aan al zijn vrienden zien en was voor 1 minuut de gelukkigste Vietnamees in Hanoi. Tot dat een dame naar het briefje keek en hem uit zijn droom haalde. Het briefje was nep hahahahaha. We pisten zowat in onze broek. De jongen kon de grap gelukkig zelf ook waarderen! Daarna zijn we de straat opgegaan en hebben een paar keer een briefje laten vallen en keken op een afstandje toe of het werd opgeraapt en wat ze er mee deden. We kunnen jullie zeggen…..het was erg vermakelijk.

De volgende dag moesten we ons nog een dag vermaken in Hanoi (en dat is niet makkelijk, het is meer een uitvalsbasis voor Ha Long Bay en Sapa). We hadden het fantastische idee om naar het waterpark te gaan. Nou kennen jullie het verhaal over die 2 Nederlanders die naar het waterpark in Hanoi wilden gaan? Ze gingen niet! We deden er ongeveer een half uur over om de juiste bus te vinden. Toen nog een stuk gelopen……staan we voor de ingang…..is het gesloten! Wie gooit nou op zondag de deuren dicht van een waterpark???? Tsjaa….toen maar weer terug gegaan en eigenlijk verder niet meer zoveel gedaan. ’s Avonds nog een keer gezellig gegeten met Bill. Hij is echt fantastisch! We hebben een hoop lol met elkaar gehad. We zouden het graag met jullie delen maar door het te beschrijven komt het niet zo leuk over.

Gisterenavond zijn we met de nachttrein naar Sapa vertrokken. We hebben veel geluk met het weer maar het reizen met bussen en treinen zit ons niet echt mee :). De airco stond beneden het vriespunt en kon niet uitgezet worden. En er lagen een paar tokkelende Vietnamezen onder ons die het nodig vonden om rond 1 uur ’s nachts nog een gezellige conversatie te voeren. Nou Jeroen dacht daar anders over. Eerst vroeg hij netjes of ze misschien hun mond konden houden of anders ergens anders heen konden gaan. Deze vraag kwam geloof ik niet helemaal goed aan. Aangezien zijn nachtrust heilig is, was zijn volgende reactie ‘iets’ minder vriendelijk maar wel duidelijk. Het was gelijk stil. Maar goed, deze stilte veranderde helaas niets aan de kou. We hebben geen oog dicht gedaan en kijken daarom nu ook al uit naar onze terugreis (morgenavond).

Aangekomen in Sapa. De omgeving is hier erg mooi (wel koud!). We hadden een tour geboekt waarmee je de volksstammen zou gaan bezoeken. Het klonk allemaal reuze interessant maar het kwam er op neer dat we langs een hoop souvenirskraampjes zijn gelopen die in het dorpje staan waar de volksstammen wonen. Maar hoe ze nou werkelijk wonen……dat is voor ons nog steeds een raadsel! De tour was dus niet zo fantastisch maar we hebben het bezoek aan Sapa fantastisch gemaakt door een scooter te huren en een middag zelf rond te gaan touren. Whauwww…..alleen maar groene bergen en watervallen. Echt adembenemend mooi! Morgen staat er nog een 2^e tour op de planning maar eigenlijk hebben we het hoogtepunt vandaag al beleefd op de scooter.

Aan het einde van de week gaan we nog 2 dagen naar Ninh Binh. Dat schijnt ook een hele mooie omgeving te zijn. We zijn erg benieuwd! En daarna (23 oktober) vertrekken we naar Laos.

Tot snel!

Liefs Jeroen en Lisette

Goodmorning Vietnam

Lieve allemaal,

Na het regenachtige en natte Siem Reap, zijn we met de bus richting Phnom Penh vetrokken. Deze busrit duurde 6 uur. Halverwege kwamen we er achter dan onze paspoorten nog in de kluis van het hostel lagen. We hebben ze al die tijd bij ons gehouden, 1 keer in de kluis gelegd.......en toen ging het fout. Dat doen we dus nooit meer. Maar goed, snel nagedacht over hoe we dit het beste konden gaan oplossen. Het hostel kon de paspoorten wel meegeven met de volgende bus (dat ging altijd goed). Hmmm.....het zijn wel onze paspoorten en als we die kwijt raken, hebben we een probleem! Daar hadden we dus niet zo'n goed gevoel bij. Uiteindelijk hebben we besloten dat Jeroen terug zou gaan met de eerst volgende bus en dan weer zo snel mogelijk een bus zou nemen naar Phnom Penh. Zo gezegd, zo gedaan. Ik liep in m'n eentje door Phnom Penh......en vond dat niet zo leuk. Ik heb dan ook het grootste gedeelte van de tijd op de kamer gezeten haha. Jeroen had aan het einde van de middag de bus genomen en zou in de loop van de avond aankomen. Dat werd uiteindelijk 2 uur 's nachts. De bus zat vast in de modder! Hij heeft zich uiteindelijk in kunnen kopen in de nachtbus die langs kwam en heeft de hele rit in het gangpad moeten zitten. Dat was ons begin van Phnom Penh.

Eerst maar even bijgeslapen en toen op stap gegaan in Phnom Penh. Gelukkig was het weer hier een stuk beter! Met een chauffeur zijn we naar de Killing Fields (hier zijn 20.000 mensen vermoord) en het Tuol Sleng Museum geweest (oudschoolgebouw die in de tijd van de Khmer Rouge gebruikt is als gevangenis). Hier werden we helemaal stil van. Echt verschrikkelijk om te zien wat er met al die mensen is gebeurd! We zijn ook nog naar de Russian Market geweest. Hier kan je werkelijk alles kopen. De mooiste namaak spullen voor een spotprijs! Jeroen moest en zou er een horloge kopen. Een echte Breitling.....hij stopt alleen af en toe even met lopen. Maar goed, wat wil je ook voor €12. 's Avonds hebben we een heerlijke voetmassage gedaan. Wat is dat toch heerlijk....en het kost een tiende van wat je er in Nederland voor betaalt. Helemaal top! Toen we daar weggingen zei dat ventje die mijn voeten had gedaan tegen Jeroen: You are cute! Ok....dank je :). De volgende dag zijn we daar weer naartoe gegaan. Ik zag toen op het kaartje staan dat die tent gay and lesbian friendly was. Nu snapten we m. Dat ventje zag Jeroen wel zitten! Ze vroegen ons ook even voor de zekerheid of we een stelletje zijn. Anders.......
We hebben ook nog het Royal Palace bezocht. Ook erg mooi. Als je gebruik wilt maken van de huidige goudprijs...moet je even langs dit Royal Palace gaan. Zoveel goud, niet normaal!

Goed, toen hadden we toch een briljant idee! Laten we de nachtbus naar Ho Chi Min City (HCMC) nemen. Dat scheelt ons een nacht in een hostel (jaja....op budget) en dan kunnen we gewoon slapen. Op de plaatjes staan de mooiste bussen. De man van de receptie zei dat het soms slaapbussen maar soms ook gewone bussen zijn. Laten we geluk hebben........
Nee toch niet. Het was een gewone bus, die echt helemaal vol ging. Achterin waren er stoelen weggehaald en lagen er zelfs mensen op de grond. We zouden om 12 uur 's avonds vertrekken, dat werd 2 uur. Jeroen lag heerlijk te slapen.....ik werd helemaal gek. Ik wist niet hoe ik moest zitten, kon niet slapen maar was echt zooo moe. Onderweg moesten we met de ferry over de Mekong. Daar hebben we ook nog 2,5 uur stil gestaan. De volgende ochtend om 11 waren we eindelijk in HCMC. Ok, we zijn het er beide over eens: als het niet hoeft, nemen wij geen bus meer :). We hadden de eerste beste taxi genomen bij de bushalte om naar het hostel te gaan. We hadden nog geen 10 min in die taxi gezeten en ik zag die teller maar oplopen. Zei die vent dat het omgerekend zeg maar ongeveer 25 dollar was. Ja, voel eens ff lekker aan je voorhoofd meneertje. Je bent niet goed wijs. Hij had gezegd dat het ongeveer 2 dollar zou zijn. We hadden een oplichter getroffen en daar houden we niet van. Die vent zei ook niet dat we minder mochten betalen. Nou goed, dan betalen we niks. Tassen gepakt, en zo weggelopen. HIj kwam niet achter ons aan dus hij begreep misschien zelf ook wel dat het een belachelijk bedrag was! Deze dag verder niet zoveel gedaan, alleen een beetje de stad verkend. Ons hostel zat trouwens in een hele leuke buurt van HCMC (de eigenaar lijkt net vlugge Jaapie). Een hoop gezellige eet- en drinktentjes. We waren bij een restaurant terecht gekomen waar iets heel lekkers op de kaart stond: een gehaktbal met gebakken aardappels, doperwten en appelmoes! (de eigenaar bleek NL te zijn). Ohhhhh wat was dat heerlijk zeg na 4 weken alleen maar rijst en noedels! En hij had ook nog een rookworst in de vriezer liggen. Dat was de kers op de slagroom :)!!

De volgende ochtend een bezoek gebracht aan de Chu Chi Tunnels. De chauf van de bus was denk een broer van Udaya (onze chauf in Sri Lanka). Hij zat continu op zn toeter te drukken. Echt zo irritant. Een paar Spaanse gasten uit de bus noemden hem ook al Mr. Claxon haha. Bij die Chu Chi Tunnels was het echt zo bizar om te zien hoe klein die gangen waren. Als je een beetje brede heupen hebt, kom je er zowat niet door heen. We mochten zelf ook nog een stuk door de tunnel 'lopen'. De tunnel was iets van 100m lang en om de paar meter zat er een uitgang. Nou wij namen de eerste beste uitgang haha. Het was snikheet, benauwd, donker en je moest er heel erg gehurkt doorheen lopen. Maar leuk om even te ervaren. 's Middags nog naar het War Remnants Museum en de Notre Dame Cathedral geweest. 's Avonds wilden we nog even ergens een drankje doen. We dachten een leuk cafeetje gevonden te hebben. Nou het was denk meer een hoerentent haha. De Aziatische vrouwtjes hebben het hier behoorlijk gemunt op blanke mannen.

De volgende dag kwam het met bakken uit de hemel. Er was ook niet zoveel meer te zien in de stad dus we hebben de halve dag lekker op onze kamer gehangen. Einde van de middag naar een shopping mall gegaan waar ze ook een hele verdieping met games hebben. Daar hebben we onze tijd goed besteed aan een uurtje bowlen. Jeroen heeft ook een schitterende karaoke act neergezet in een (gelukkig) afgesloten hokje (zie foto).

Toen stond er weer een vlucht op de planning. Het was nog spannend of deze door zou gaan want er zag er naar uit dat er een tyfoon die kant op zou komen. Uiteindelijk viel het allemaal behoorlijk mee en is onze vlucht naar Danang gewoon doorgegaan. Vanuit Danang met de taxi naar Hoi An gegaan. Daar blijven we heerlijk 5 nachten! Even geen tassen inpakken! Toen we aankwamen, regende het behoorlijk. Het zag er naar uit dat het zo de komende dagen zou blijven. Maar we hebben geluk! Alle dagen hebben we het droog gehouden en vandaag was het zelfs strandweer!

We hebben een bezoek gebracht aan Mý Son, een tempelcomplex middenin de jungle. Heel erg mooi alleen zonde dat een groot gedeelte verwoest is door de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog. Ook hebben we een tourtje (op eigen houtje) gedaan door de old town van Hoi An. Je kon daarvoor een ticket kopen waarmee je 5 van de 18 'highlights' kon bezichtigen. Verder niet echt uitleg over gekregen (en anders hadden we het waarschijnlijk toch niet verstaan want ze spreken hier niet zo best Engels) en wij dachten dus dat we alles konden gaan bekijken en alleen voor 5 dingen een ticket nodig had. We waren begonnen met de minst boeiende dingen en kwamen er na het 4e knipje in ons ticket achter dat we zelf 5 dingen hadden moeten uitkiezen die we wilden zien. Nou we hadden nu dus o.a. een museum (dat je het zo mag noemen is ons een raadsel...)waar een paar oude stenen lagen van de stad. Heel interessant.....Het was dan ook een zeer geslaagde tour hahaha.
Verder doen we hier vooral rustig aan en fietsen af en toe even lekker door de straatjes van het stadje. 's Avonds ziet het stadje er helemaal gezellig uit! Het eten is ook heerlijk. Alleen de eerste avond was het iets minder. Jeroen vond dat hij toch wel weer een hamburger had verdiend. Hij keek er zo naar uit. En toen....tja.....daar lag die hamburger tussen zijn broodje of kunnen we het misschien beter een schoenzool noemen......Er was geen tand of mes doorheen te krijgen hahah. Next time better. Er zit hier trouwens in het stadje om de 5 meter wel een winkel waar je kleding of schoenen op maat kan laten maken. En als je er langs loopt hoor je alleen maar: Do you want to buy something? Come, have a look in my shop. Looking is free. Het zou wat zijn, als je voor kijken ook al moet betalen.

Uitspraak van de week van Jeroen: Waarom staat er overal op de borden Hoi An? Ik heet Jeroen.

Nog een leuk weetje: heel veel Aziatische mannen hebben hele vieze lange nagels (vooral de duim). En dan niet een beetje lang.....nee héééééél lang!

Nog 1 dagje in Hoi An en dan vertrekken we met de trein naar Hue. Daar blijven we maar kort en dan staat voor dinsdag onze vlucht gepland richting Hanoi. Dan gaan we het noorden van Vietnam eens verkennen.

Nou tot snel weer!

Liefs Jeroen en Lisette

Laatste dagen Sri Lanka/ Malediven/ Cambodja

Ja ja, daar zijn we weer! We hopen dat onze reisverhalen en foto's jullie nog niet gaan vervelen. We zitten tenslotte pas op 1/3 van de reis!

We waren geeindigd in Ella (Sri Lanka). De volgende dag zijn we naar Yala gegaan. Daar hebben we aan het einde van de dag een jeepsafari gedaan door het Yala National Park. Dat was echt een fantastische ervaring! We hebben herten, buffels, pauwen, krokodillen maar vooral heel veel olifanten gezien. En van zo dichtbij, dat we ze aan konden raken. Dat was echt super gaaf! Na Yala zijn we doorgereden naar Tangalle.....heerlijk om weer aan de kust te zijn! Een mooi strand met een hele wilde zee....Jeroen was er niet uit te krijgen! We zouden 's avonds met een kleedje op het strand gaan liggen om te wachten tot er eventueel schildpadden aan land zouden komen. Maar door wat probleempjes (Udaya had een beetje mot met die lui waar we aan moesten betalen en we hadden wat kostbare spullen in de kamer gelaten wat ons niet lekker zat) is het uiteindelijk niet doorgegaan. Op zich wel jammer maar we moesten er de volgende dag ook weer vroeg uit, dus het heeft misschien wel zo moeten zijn.

De laatste dag met Udaya was aangebroken. We zijn vanaf Tangalle richting onze strandbestemming Hikkaduwa gereden. Onderweg nog gestopt bij het plaatsje Galle. Hier zijn Nederlandse dingen terug te zien, zoals het Fort en een Nederlands Hervormde Kerk. Heel leuk om te zien! Aangekomen in Hikkaduwa hebben we een hotel gezocht en afscheid genomen van Udaya. Toen waren we op onszelf aangewezen :). Heerlijk 5 dagen aan het strand van Hikkaduwa. Vooral veel genoten van de zon, de zee en het strand. Jeroen heeft vooral veel in de zee gelegen met een bodyboard. Helemaal top!

Op woensdag was het zover......op naar de Malediven. Eerst nog een taxirit vanaf Hikkaduwa naar het vliegveld van ruim 4 uur. De chauffeur van de taxi had nog een verzoekje voor de Nederlandse vrijgezelle dame: een Sri Lankaanse jongen is op zoek naar een Nederlandse dame want hij heeft geen goede ervaringen met de Sri Lankaanse vrouwen. Hij is lichtelijk wanhopig en heeft mij gesmeekt iemand naar Sri Lanka te sturen. Hij vroeg mij om mijn emailadres zodat we hierover nog kunnen contacten. Oeppsss.....verkeerde emailadres opgeschreven. Voelt iemand zich geroepen?

We zijn 's avonds laat aangekomen op de Malediven. De volgende ochtend snel naar buiten gekeken om te zien hoe mooi het strand en zee zjin. En tja dat moet gezegd worden....prachtige witte stranden (doet gewoon pijn aan je ogen) en een super licht blauwe zee! Het weer was ook helemaal top! Het is allemaal wel super commercieel. Voor iedere poep en scheet vragen ze hier geld, en niet een beetje.....
En toen.......daar op de mooie Malediven.........op het strand.......onder sterrenhemel........heeft Jeroen mij ten huwelijk gevraagd!!! En natuurlijk heb ik ja gezegd!
We hebben 2 nachten doorgebracht in het resort en dat was top. Maar beiden waren we het er wel over eens dat we het hier geen 2 weken vol zouden houden! Maar het was zeker een mooie ervaring. Daarna nog 1 nacht doorgebracht in een hotel vlakbij het vliegveld. Dat was echt een ramp. Veel geld betaald, voor weinig. Maar goed, dat was even niet anders want onze vlucht zou pas de volgende dag gaan.

De vlucht naar Cambodja was kortbeschreven.....een ramp! Eerst vanaf Colombo naar Kuala Lumpur gevlogen. We vertrokken 's avonds laat in een oud, krap, klein vliegtuig. Echt geen oog dicht kunnen doen. Toen moesten we 6 uur wachten op het vliegveld van KL. We hebben stiekem de kussentjes en het dekentje gejat uit het vliegtuig zodat we op het vliegveld nog konden slapen. Nou als een stel zwervers ergens een plekje gezocht en nog geprobeerd de binnenkant van onze ogen te bekijken. We waren gesloopt. Begin van de middag zijn we aangekomen in Siem Reap, Cambodja. Sommige straten staan helemaal blank. Het heeft de afgelopen tijd zoveel geregend dat je op sommige plekken tot over je knieen in het water staat. Echt niet normaal!
Het Guesthouse is echt helemaal top en de mensen zijn hier echt super vriendelijk! Na ons te hebben opgefrist, zijn we naar het War Museum geweest. Allemaal oude tanks, geweren, enz. te zien die gebruikt zijn in Cambodja. Jeroen voelde zich als een klein jongetje in een speelgoedwinkel.
De volgende ochtend om 4 uur opgestaan om de zonsopgang Mooi hoor....die wolken boven die tempel en het feit dat het eerst donker was en dat het toen licht werd. De zon moesten we er alleen even bij denken hahah. Maar goed, het weer heb je niet voor het uitkiezen en we waren al heel erg blij dat het droog was. Daarna de kleine tour gedaan door Ankor Wat. Echt ontzettend mooie en indrukwekkende tempels. Aan het einde van de ochtend konden we onze ogen niet meer open houden en zijn we naar het guesthouse gegaan. Om 10.30 lekker terug ons bedje ingedoken en schrokken pas 4 uurtjes later wakker haha. We zullen het wel nodig gehad hebben.'s Avonds heerlijk gegeten bij een Khmer BBQ restaurant. Goede tip JJ! Vandaag zouden we de grote tour door Ankor Wat gaan doen maar het regent echt vreselijk hard dus dat ging helaas niet door. Morgen reizen we verder naar Phnom Penh.

Tot snel!

Liefs Jeroen en Lisette

Sri Lanka deel 2

Lieve allemaal,

Omdat we de laatste keer ons verhaal niet helemaal af konden maken...hierbij het vervolg.

Afgelopen zondag hebben we, op verzoek van onze chauffeur Udaya, een bezoek gebracht aan een kerkdienst in zijn kerk in Kandy. Het was een uh… bijzondere ervaring! Udaya had ons gevraagd of we een Nederlands liedje wilden zingen (Christelijk). Lisette gaf gelijk aan dat ik altijd al eens voor een groot publiek heb willen zingen, dus ik heb daarom maar de daad bij het woord gevoegd. Maar goed, de laatste keer dat ik in de kerk ben geweest is al weer even geleden en ik moet toegeven dat ik eigenlijk geen enkel Nederlands Christelijk liedje (meer) kende. Dus zijn we samen aan het knutselen gegaan en hebben we van Jan Smit’s Laura een Christelijke versie haha! (HINT: vervang Laura door Jezus… de rest verstaan ze toch niet). Goed, laten we het er op houden dat ik last had van een kleine poliep op mijn stembanden, maar dat maakte de zaal er niet minder enthousiast op. Ik kan deze in ieder geval van mijn lijstje afstrepen. Verder kunnen we zeggen dat de kerkdiensten er hier behoorlijk anders aan toe gaan dan in Nederland (veel hallelujah gejuich en heel veel bidden).

De rest van de dag hebben we Kandy bekeken en ’s avonds zijn we uit eten geweest met Udaya’s familie. We zijn ook bij hem thuis geweest. Zijn vrouw, een Australische, heeft thuis een kinderdagverblijf, dus het was erg leuk om te zien hoe dat er hier aan toe gaat (ze zorgt voor 16 kinderen in haar eentje). Udaya stelde het heel erg op prijs dat we kennis wilde maken met zijn familie en we hebben samen een hoop lol!

Na Kandy zijn we naar Nuwarah Eliya gereden. Onderweg hebben we theeplantages en een theefabriek bekeken. Het was heel indrukwekkend om te zien welk proces er doorlopen moet worden om uiteindelijk thee te krijgen. Nooit geweten! We zouden ook nog naar het natuurgebied The Horton Plains gaan, maar i.v.m. het erg slechte weer (15 graden en 3 dagen non-stop regen… het lijkt wel Nederland), ging dit helaas niet door. Ook stond er een mooie treinrit gepland van Nuwara Eliyah naar Ella, maar deze kon helaas ook niet doorgaan i.v.m. het noodweer.

We zijn nu in Ella en gelukkig…..het is droog! De temperatuur is hier gelukkig ook een stuk aangenamer! Vandaag hebben we toch nog een kleine treinrit kunnen doen (zo’n drie kwartier… kosten: 10 cent). We hebben genoten van het uitzicht en we waren een interessant object voor de schoolkinderen die in de trein stapten. Ze waren erg blij met het snoep dat we mee hadden genomen vanuit Nederland. Vanmiddag hebben we ‘Little Adam’s Peak’ beklommen. Dat is de hoogste berg hier in de omgeving. Het uitzicht was fantastisch!

Voor de komende dagen staan er o.a. een safari in het natuurreservaat en een bezoek aan Galle op het programma. Daarna sluiten we af met een paar dagen relaxen in een klein plaatsje aan de kust, waarna we koers zetten naar De Malediven. De volgende blog zal waarschijnlijk vanuit Cambodja komen.

Lisette wil nog even zeggen dat ze de zonnetjes heel erg mist! Een dikke kus voor jullie allemaal!

Nog een leuke uitspraak van Jeroen voor onze vrienden ;). We varen met een bootje over het meer in Kandy en Jeroen vraagt aan mij: He is dat nou een pelikaan daar? Uhmm nou ik denk dat je even terug moet naar Vision Clinics meneer Maaijen want dat is niets anders dan een doodgewone vogel die op een tak zit! (ja die tak zou je kunnen aanzien voor een paar poten maar dan heb je wel een behoorlijk verbeeldingsvermogen voor nodig!)

Tot snel!

Liefs Teacher and Jason

Sri Lanka deel 1

Lieve allemaal,

Daar zijn we weer! We hopen niet dat jullie het vervelend vinden dat we zeer regelmatig een verhaal plaats maar we vinden het leuk om het op te schrijven en met jullie te delen.

Onze reis is vanuit Dubai verder gegaan naar Sri Lanka. We zijn dinsdagochtend vroeg vertrokken uit Dubai en kwamen aan het begin van de middag aan in Negombo. Nou wisten we dat Sri Lanka een derde wereld land is en dat het een groot verschil zou zijn maar het was toch een behoorlijke cultuurshock toen we hier aankwamen. Het contrast kan ook eigenlijk niet groter zijn: Dubai -> Sri Lanka. En dan staat er ook nog eens in het boekje dat er in Negombo schitterende stranden zijn. Nou waar die zijn, dat moeten we nog steeds uitvinden want het leek wel het strand van Hoek van Holland. Niks een mooie blauwezee en mooi wit zand:(. Maar goed, dat hebben we achter ons gelaten, we zijn lekker gaan slapen en de volgende ochtend gestart met een heerlijk ontbijt (voor echt een prikkie) en toen kwam onze chauffeur Udaya ons ophalen bij het guesthouse. Hij neemt ons de komende 11 dagen mee op sleeptouw. Een fantastische man die ons werkelijk alles laat zien wat er maar te zien is, ook de kleinste dingetjes die je normaal niet zou zien. Als hij maar iets ziet wat voor ons leuk is, dan trapt hij op de rem. We kunnen echt de cultuur proeven en we krijgen een goed beeld van hoe de mensen hier leven. Als we trouwens deze chauffeur niet zouden hebben, dan zou Sri Lanka echt niet te doen zijn in 2 weken. Dan heb je minstens drie keer zoveel tijd nodig en dan moet je nog het geluk hebben dat je met al je spullen op iedere plek aankomt want ze plukken je waarschijnlijk kaal als je in een lokale bus staat (wil je ook echt niet!!!!!). En daarnaast zouden we ook nog eens veel meer geld kwijt zijn want als toerist lichten ze je hier echt op. En hij wil ons echt helpen en er voor zorgen dat we overal alles zo goedkoop mogelijk krijgen! Een topgast dus! :). Laatste puntje om iedereen aan te raden een chauffeur te nemen in Sri Lanka.....ze rijden hier echt als gestoorden! Je moet echt je verstand op nul zetten en er niet bij nadenken. Maar als je een auto zou huren dan kan je er gelijk 6 houten planken bij kopen.

Goed, dat over onze fantastische chauffeur. Jullie willen misschien ook nog wel weten wat wel allemaal gezien hebben. Allereerst zijn we naar Anuradaphura gereden. Dat was een behoorlijke rit (een hele dag). Toen we daar aankwamen zijn we op zoek gegaan naar een hotel. Udaya heeft daar niet echt veel connecties dus t was iets lastiger. Wel wat gevonden wat op het eerste gezicht prima leek. Daar kom ik na een dag ' slapen' van terug want het was echt een spookhotel. We waren sowieso de enige daar (het is ook laagseizoen dus op zich begrijpelijk) maar ze zeiden dus al 's avonds dat we alle ramen goed moesten sluiten. Ok, dat zal niet voor de lieve schattige salamandertjes zijn. Lagen we in bed, hoorden we getik op het raam. Nou ik scheet 7 kleuren (en mijn held op sokken ook trouwens hoor), ik heb gelijk geen oog meer dicht gedaan. Gelukkig bleven we daar maar 1 nacht. Anuradaphura is een mooie plaats met veel historie. We hebben dan ook veel ruïes, tempels en stupa's gezien. Wel mooi, dan sta je daar tussen al die ruïnes en dan staat er soms een muurtje en dat is dan ooit iets geweest. Maar daar heb je toch een behoorlijk verbeeldingsvermogen voor nodig hahah! Heel bijzonder maar wat is het???? Die vraag is redelijk vaak door ons hoofd heen gegaan :).

Na een ochtend cultuur snuiven zijn we richting Hambarana gereden. Daar aangekomen, hadden we een stuk beter hotel dus dat was al een opluchting. Vooral het matras zag er heerlijk uit (bij de vorige 2 verblijven lagen we nog net niet op een houten plank). Back to basic noemen we dat toch? 's middags hebben we een ritje gemaakt op een olifant. Hoe gaaf is dat!!!?? Een hele bijzondere ervaring. Wat een inmens groot beest is dat zeg. En we zaten er boven op zonder stoeltje oid dus het schuurde allemaal lekker langs de beentjes. Na het rondje hebben het lieve olifantje genaamd Menica een badje gegeven en even lekker gescrubd. Daarna zijn we naar een soort kuuroord gegaan. We konden de verleiding niet weerstaan en hebben allebei een heerlijke fullbody massage gehad. Was heel bijzonder. Eerst masseren met olie, toen moesten we in een soort stoomkist gaan liggen (leek net een doodskist) en daarna nog even in de sauna. Het was een heerlijke, rustgevende ervaring. Wat het hoogtepunt van Hambarana was, was het zien van een wilde olifant toen we op weg waren terug naar ons hotel! We dachten dat er een ongeluk gebeurd was want er stonden allemaal auto's langs de weg maar dat was dus om een andere reden! Echt super gaaf!

De volgende dag zijn we naar Polonaruwa gegaan. Udaya had het fantastische idee dat wij wel op een fiets konden gaan en dan zou hij achter ons aan rijden. Als we het zat waren, konden we de fietsen achterin leggen. Daar gingen we dan, op onze stationsfietsen in de hitte........
Deze plek was ook weer schitterend. Allereerst naar het meer gefietst. Daar vond ik een mooi gebouw een traditionele bruiloft plaats. We mochten daar even een kijkje nemen. Moet je in Nederland eens proberen....krijg je gelijk een schop onder je kont. Daarna weer een heleboel tempels, ruïnes en stupa's gezien. Jeroen hield het snel voor gezien op de fiets. Ik heb nog even doorgezet maar het zonnetje brandde behoorlijk op de schoudertjes dus ik ben ook maar afgehaakt. Dat was een behoorlijk intensieve dag.

Gisteren hebben we de rots van Sigiriya beklommen. We dachten dat het heftig zou zijn maar het viel alles mee. En wat een fantastisch uitzicht boven op de rots. Overal schitterende natuur! Sri Lanka heeft werkelijk een prachtige natuur, heel veel groen! Alleen jammer dat de mensen hier nog niet begrijpen dat het misschien beter is voor het milieu om afval in een prullenbak te gooien. En buiten het feit dat het een schitterende natuur heeft, de mensen zijn hier ook erg aardig. Je merkt alleen soms wel dat het hier heel erg arm is dus je kan ze niet vertrouwen. Na het beklimmen van de rots zijn we richting Kandy gegaan. Onderweg nog gestopt bij een spice garden. Daar hebben we toch een wondermiddel gekocht :). Als het echt werkt, gaan we het in Nederland introduceren. Een cremetje die je bij de vrouw op de benen/oksels/bikinilijn moet smeren, 10 minuten in laten trekken en je haalt alle haren weg. Doe het 6 keer en je bent een jaar of meer van de beharing af. Nou dat klinkt werkelijk als muziek in de oren. Aangekomen in Kandy....dat is tenminste een stad te noemen. Hier woont ook Udaya, hij is erg trots op zijn woonplaats!

Ik wil eigenlijk nog veel meer vertellen maar het begint al behoorlijk laat te worden. Het verhaal wordt zsm vervolgt.

Oh ja, Joan, Joost, Ron, JJ en Jimmy.......nog even een spreuk van Jeroen zoals afgesproken: We zitten op een olifant en hij zegt: Er bestaat paardenkracht maar is er ook zoiets als olifantenkracht?

Dat was de afsluiter van de week. Tot snel!

Liefs Teacher en Jason (zo noemt Udaya ons: hier noemen ze een PM-er een teacher en hij kan de naam Jeroen maar niet onthouden)

Dubai

Nou de 3 dagen Dubai zitten er alweer bijna op. Om heel eerlijk te zien is 3 dagen ook meer dan genoeg. Zaterdag hebben we eigenlijk de meeste dingen wel een beetje gezien, die hier te zien zijn: The Palm Jumeirah (Atlantis Hotel), Dubai Marina, Burj al Arab, Mall of the Emirates en Burj Khalifa. Nou zijn ze hier dan hele Dubai uit de grond aan het stampen, maar dan leggen ze zo'n metrolijn recht toe recht aan. Dan moet je vervolgens nog een kilometer lopen naar een bezienswaardigheid. En dan zal je denken.....een kilometer dat is niks. Nou als je in Dubai loopt is een kilometer gevoelsmatig een marathon. In ieder geval wat betreft het zweet dat uit je lichaam loopt. Je bent blij als je ergens naar binnen kan lopen want dan sta je heerlijk in de airo. Einde van de dag dan ook heerlijk door de Mall of the Emirates gestruind. Jeroen is helemaal gek op de Carrefour hier. Een inmens grote winkel waar je in kunt verdwalen en waar ze werkelijk alles verkope. De broodjes zijn echt heerlijk :). We kunnen nog heel even genieten van de bruine boterham. Zaterdavond een lekker pastaatje op bij de Italiaan aan de overkant van het hotel.

Zondag was een relaxe dagje (ja nu al). 's Ochtends heerlijk gesport in de fitness van het hotel en daarna bij het zwembad neergeploft. Ondanks dat het ongeveer 42 graden was, was het redelijk goed uit te houden. Om half 4 zouden we worden opgehaald voor de woenstijn safari. Het zijn net Spanjaarden hier want dat werd half 5. Na drie kwartier rijden aangekomen bij de woestijn. Bandjes leeg laten lopen want dan schijnt de auto meer grip te hebben. Hmmmm.....
Nou daar gingen we dan. Berg op, berg af, plank gas.....houd je maar vast anders lig je bij de chauffeur op schoot. Een hele gave ervaring! Wat een beetje minder was, was dat we na ongeveer 10 minuten stopten om een collega chauffeur te helpen want die stond met zn auto vast. Er kwam nog een auto bij om ook te helpen. Nou ze zijn geloof ik wel een half uur bezig geweest om die auto er proberen uit te krijgen maar dat lukte dus niet (niet heel gek als je gaat proberen om een auto er in zn achteruit uit te krijgen. Na een half uur kwam het briljante idee om het dan toch misschien maar in zn vooruit te proberen. En ja hoor, dat werkte. We konden weer lekker verder scheuren. Maar dat duurde niet voor lang. Na ongeveer 5 minuten lag onze auto ongeveer verticaal in het zand. Een hele leuke ervaring! Allemaal uit de auto en toen konden die andere collega chauffeurs ons gaan helpen. De banden van de auto waren er helemaal af gelopen dus er moesten 'even' 2 nieuwe bandjes op gezet worden. Een leuke uitdaging hoor in het zand. Maar goed, de zon ging onderhand al onder, en het werd al vrij snel donker. De mannen deden snel hun werk zodat we weer verder konden. Ergens midden in de woestijn was een open lucht plaats gemaakt waar de BBQ was. Er kwam ook nog even een buikdanseres voorbij. Na het eten nog op een hobbelende kameel gezeten en toen terug naar het hotel. Dat was me een excursie!

Vanochtend zijn we naar het Wild Wadi Waterpark geweest. Een rib uit je lijf maar wel een leuk park! Gave glijbanen, hoe gekker hoe beter! Om 2 uur zijn we weer opgepikt door de shuttle bus van het hotel. Het werd ook wel erg warm dus het was mooi geweest. Jeroen houdt nu even een klein siestaatje en misschien sluit ik me daar wel even bij aan.

Tot snel! In ieder geval zal dat vanuit Sri Lanka zijn want daar vertrekken we morgen naartoe!

J & L